At

At, (Equus caballus), Equidae familyasının toynaklı otçul bir memelisidir. Makineleştirilmiş araçların ortaya çıkmasından önce, at yaygın bir şekilde kullanılıyordu ve at sırtına binmek en önemli ulaşım araçlarından biriydi.

Tarih öncesi zamanlarda vahşi at muhtemelen ilk olarak yemek için avlanmıştı. Araştırmalar evcilleştirmenin yaklaşık 5.500 yıl önce gerçekleştiğini göstermektedir. Atın ilk olarak, Kara ve Hazar denizlerine bitişik dağ zincirinin kuzeyindeki bozkırlarda yaşayan Hint-Avrupa kökenli bir kabile tarafından kullanıldığı düşünülüyor.

At, sanat alanında özel bir yere sahiptir. Taş Devri çizimlerinden Parthenon frizinin harikasına, Çin Tang hanedanı mezar heykellerinden Leonardo da Vinci'nin eskizlerine ve Andrea del Verrocchio's Colleoni'ye kadar, at her yaştan ve her yerinden sanatçılara ilham vermiştir.

Olgun bir erkek ata aygır, dişisine kısrak denir. Damızlık için kullanılan bir aygır damızlık olarak bilinir. Eskiden, aygırlar binicilik olarak kullanılırken, kısraklar sadece üreme amacıyla tutuluyordu. Genç atlar tay olarak bilinir; erkek yavrular tay ve dişi fileto olarak adlandırılır.

İnsan gözünden çok daha geniş bir menzile sahip olan iri gözleri, atın alçak otları yerken bile olası bir tehdidi ayırt etmesini sağlar. İnsan görüşünde olduğu gibi, atın görüş kabiliyeti dürbün gibidir, ancak dar alanda görme yeteneğine sahiptir. Kanıtlar, atın görüşünün renk kaydetme kabiliyeti ile sınırlı olduğunu; atlar sarı ve maviyi algılayabilir ancak kırmızı ve yeşil renkleri ayırt edememektedir. Koku ve duyma duyuları insanlardan daha kesindir.

Ahırda atlar için, besin genellikle saman ve tahıldan oluşur. Hayvan sindirim problemlerini önlemek için işten hemen önce veya sonra beslenmemelidir. Ayrıca hayvan çalıştıktan sonra aşırı ısındığında asla sulanmamalıdır. Yulaf en büyük besin değerini sağlar ve özellikle taylara verilir. Dişleri aşınmış eski atlara veya sindirim sorunları olanlara ezilmiş yulaflar verilmektedir.

Doğumdan kısa bir süre sonra ayakları üzerinde duran ve birkaç saat içinde annelerini takip edebilen taylar, yaşamın bu erken evresinde bile, genellikle atlara atfedilen özellikleri sergiler. Tehlikeden kaçma eğilimleri vardır. Bazen panik göstererek ve bazen hareketsizlikle korkularını ifade ederler. Atlar nadiren saldırır veya onlara acımasızca davranan birine saldırmaya zorlandığında yaparlar.

Alışkanlık çok sayıda tepkiyi yönetir. Hassas içgüdülere sahip, hassas koku ve iyi bir işitme duyusuyla birlikte, suyu, ateşi, hissetmektedirler ayrıca bu duyular sayesinde tehlikeleri ayırt edebilmektedirler. Son derece iyi gelişmiş bir yön duygusu, atın gece bile ahırlarına geri dönmesini sağlar.

Yetişkin cinsiyet özelliklerinin başlangıcı genellikle 16 ila 18 aylıkken başlar. Atın cinsine bağlı olarak, yaklaşık üç yılda yetişkin olduğu kabul edilir. Doğurganlık türüne göre değişir ve Thoroughbreds ile 20 yaşından ve diğer atlarla 12 veya 15 yaşına kadar sürebilir. Gebelik süresi 11 aydır; 280 gün, tayın yaşama beklentisi ile doğabileceği asgari miktardır. Kural olarak, kısrak çiftleşme başına bir yavru, ara sıra ikizler ve üçüzler nadiren de olsa gerçekleşir. Yavru altı ayda sütten kesilir.

Bir atın kullanım ömrü, yapılması gereken iş miktarına ve sahibinin sağladığı bakıma göre değişir. Dikkatlice ve yavaşça eğitilmiş ve gelişimi için gerekli sürenin verildiği bir atın, eğitiminde koşturan bir ata göre daha uzun bir yaşam süresinde hizmet etmesi beklenir. Bakımlı atlar, aksine, 20 yıldan fazla kullanılabilir.

Atlar, grip, boğmaca, salgı bezi, at ensefalomiyeliti ve at enfeksiyöz anemisi (bataklık ateşi) gibi birçok bulaşıcı hastalığa maruz kalır. Derileri belirli akarlar, keneler ve bitler dahil olmak üzere parazitlerden etkilenir. Hassas cilde sahip olanlar, özellikle ihmal veya kontaminasyondan kaynaklanabilecek egzama ve apseye maruz kalırlar. Cildin kötü oturan veya kirli olmayan eyerlerden ve dizginlerden kaynaklanan yaralanmaları sık görülen rahatsızlıklardır.

Atın sindirim sistemi, özellikle sıcak havalarda akut veya kronik hazımsızlığa neden olan düzensiz beslenmeye karşı özellikle hassastır. Solucanlar bağırsakta gelişebilir ve tenya böceklerini ve yuvarlak kurtları içerebilir. Fazla çalışma ve ihmal, atı zatürree ve romatizmaya yatkınlaştırabilir. Kükreyen olarak bilinen rahatsızlık, atı gürültülü şekilde soluklandıran gırtlak enfeksiyonudur. Bir atın bacakları ve ayakları, özellikle at gençse veya sert yüzeylerde çalışıyorsa, darbelere, burkulmalara ve aşırı çalışmaya duyarlıdır.