Ok ve Yay

Ok ve yay insanlık tarihinin en önemli silahlarından biridir. M.Ö 20.000`li yıllarda bulunduğu düşünülen ok ve yay çok uzun bir süre boyunca insanlar tarafından savaşlarda silah olarak, avcılıkta ise bir avlanma donanımı olarak kullanılmıştır.

Ok ve yay M.Ö 20.000 yıllarında erken taş devri zamanında bulunulduğu düşünülmektedir. Eski çağ insanları tarafından ilk olarak avcılıkta uzaktaki hedefleri bertaraf etmek için kullanılmıştır. Hafif olması ve yapım malzemelerinin kolay temin edilmesi eski zaman insanlarının ok ve yayı sıklıkla tercih etmelerinin başlıca sebepleri olarak gösterilmektedir. Günümüzde ok ve yay yapımında karbon, alüminyum, ahşap ve cam elyafı kullanılırken eski zamanlarda yay için esnek bir ağaç, yayın iki ucunu bağlamak için ise bitki lifi, deri veya hayvan bağırsağı kullanılmıştır. Ok için ise daha ince ve sert bir ağaç kullanılmış, ucuna kemik, sivri bir taş ya da hayvan boynuzu takılmış veya sadece ucu sivriltilerek kullanılmıştır. Okun arka kısmına ise bir tüy bağlanarak okun havada yalpalamasının önüne geçilmiş, okun hedefi vurması kolaylaştırılmışdı. Ok ve yayı silah olarak kullanan ilk milletin antik mısırlılar olduğu düşünülmektedir. Asurlular tarafından da kullanılan ok ve yay ileriki zamanlarda birçok millet tarafından da kullanılmıştır. Daha sonra ok ve yayı at sırtında kullanmayı öğrenen milletler bu sayede savaşlarda üstünlük kazanmayı başarmıştır.

Günümüzde ok ve yay bir spor dalı olan okçulukta kullanılmaktadır. Okçuluk sporu 1931 yılında 7 ülkenin katılımıyla Uluslararası Okçuluk Federasyonunun kurulmasıyla başlamıştır.1931`den bu yana gittikçe değerlenen okçuluk sporu, dünya çapında turnuvaları düzenlenen, olimpiyat oyunları arasında yer almış, popüler sporlardan biri haline gelmiştir. Okçuluğu profesyonel olarak yapan sporcuların yanı sıra bir aktivite olarak yapan insanların sayısı da bir hayli fazladır.