Sinirbilim

Sinirbilimciler beynin davranış ve bilişsel işlevler üzerindeki etkilerine veya insanların nasıl düşündüklerine odaklanır. Ayrıca insanlar nörolojik, psikiyatrik ve nöro gelişimsel bozukluklar olduğunda sinir sistemine ne olduğunu da araştırırlar. Bir nörobilimci, nöroanatomiden nöropsikolojiye kadar geniş bir alanda uzmanlaşabilir. Bu alandaki araştırmalar hem beyne hem de vücuda, nasıl çalıştıklarına ve onları etkileyen sağlık sorunlarına ilişkin bilgilerimizi artırabilir.

• Sinirbilim, bedenin ve zihnin her tarafını etkileyen sinir sistemine odaklanır.
• Sinirbilim, matematik, dil bilimi, mühendislik, bilgisayar bilimi, kimya, felsefe, psikoloji ve tıp gibi diğer alanlarla yakın çalışan disiplinler arası bir bilimdir.
• Sinirbilimciler, sinir sisteminin hücresel, işlevsel, davranışsal, evrimsel, hesaplamalı, moleküler, hücresel ve tıbbi yönlerini inceler. Farklı yönlere odaklanan çeşitli alanlar vardır, ancak bunlar sıklıkla üst üste gelir.
• Araştırmacılar, Alzheimer hastalığı gibi rahatsızlıkları olan kişilerde beyin aktivitesine bakabilirler. Kullanılan araçlar MRI taramalarını ve bilgisayarlı 3-D modellerini içerir. Hücre ve doku örnekleri kullanarak deneyler yapabilirler.
• Bulgular yeni ilaçların gelişmesine neden olabilir. Bazı sinirbilimciler hastaları tedavi etmekte rol oynamaktadır.

Sinirbilim, insanı değil, insan fonksiyonlarını etkiler, fakat aynı zamanda çok çeşitli ortak koşulların daha iyi anlaşılmasına katkıda bulunur. Bu koşulları şu şekilde sıralayabiliriz:

• Down Sendromu
• Otistik spektrum bozuklukları (ASD)
• DEHB
• Bağımlılık
• Şizofreni
• Parkinson hastalığı
• Beyin tümörü
• Epilepsi
• İnmenin örneğin dil kaybı etkilerini
• Multipl skleroz gibi bağışıklık sistemi bozuklukları

Nörolojik faktörlerin daha iyi anlaşılması, birçok sağlık sorununun tedavi edilmesi, hastalıkların önlemek için ilaçların ve diğer stratejilerin geliştirilmesine yardımcı olabilir.

Sinir bilimin kısaca tarihçesini şu şekilde sıralayabiliriz;

• Eski Mısırlılar manevi dünyasında beyin duygu ve düşüncelerin merkezi olarak kabul ediliyordu.
• Antik Yunanlılar beyni inceleyen ilk insanlar arasındaydı. Beynin rolünü ve nasıl çalıştığını anlamaya ve sinir bozukluklarını açıklamaya çalıştılar.
• Scientific American’taki bir makaleye göre, Yunan filozofu Aristoteles, beynin kan soğutma mekanizması olduğu teorisine sahipti.
• Pierre Paul Broca (1824-1880) Fransız bir doktor, cerrah ve anatomisttir. Beyin hasarı olan hastalarla çalışmıştır ve bu çalışma sonucuna göre, beyinde farklı bölgeler belirli fonksiyonlar yer almışlardır.
• Beyin, Broca'nın alanı olarak bilinen kısmı, bazı konuşmalardan ve diğer işlevlerden sorumludur. İnme sırasında bu bölgeye verilen hasar, bir kişi artık doğru veya tutarlı bir konuşma yapamadığında Broca'nın afazisine neden olabilir.
• yüzyılda, bir Alman doktor ve fizikçi olan von Hemholtz, sinir hücrelerinin elektriksel dürtü üretme hızını ölçmüştür.
• 1873 yılında İtalyan bir doktor, patolog ve bilim adamı olan Gamillo Golgi, nöronların nasıl göründüğünü görmek için gümüş kromat tuzunu kullandı.
• yüzyılın başlarında, İspanyol bir patolog, histolog ve sinirbilimci Santiago Ramón y Cajal, nöronların bağımsız sinir hücresi birimleri olduğunu varsaydı.
• 1906'da Golgi ve Cajal ortaklaşa çalışmaları ve beyindeki nöronların sınıflandırılmaları nedeniyle Nobel Fizyoloji veya Tıp dalında ödül aldı.
• 1950'lerden bu yana modern nörolojideki araştırma ve uygulama, inme, kalp-damar hastalıkları, multipl skleroz (MS) ve diğer durumların tedavisinde gelişmelere yol açan büyük adımlar attı.

Bilimsel gelişmeler, sinirbilimcilerin sinir sisteminin yapısını, işlevlerini, gelişimini, anormalliklerini ve değiştirilebilecek yollarını incelemelerini sağlamıştır.

• Nörogörüntüleme: MRG taramalarını ve beyinde neler olduğunu gösterebilen diğer görüntüleme teknolojilerini içerir.
• Nörobilim: Bazı önemli dalları, aşağıdaki disiplinlerde genel olarak sınıflandırılabilir:
• Afektif sinirbilim: Araştırma, nöronların duygularla ilgili nasıl davrandıklarına bakar.
• Davranışsal sinirbilim: Bu, beynin davranışları nasıl etkilediğinin araştırır.
• Klinik sinirbilim:Nörologlar ve psikiyatrlar gibi tıp uzmanları, sinir sistemi bozukluklarına, temel sinirbilim bulgularından bakıp bunları önleme yollarını bulurlar. Ayrıca nörolojik hasar almış olanları rehabilite etmenin yollarını da ararlar. Klinik sinirbilimciler zihinsel hastalıkları beyin hastalıkları olarak görürler.
• Bilişsel sinirbilim: Bu, beynin düşünceleri nasıl biçimlendirdiğine, kontrol ettiğine ve bu süreçlerin altında yatan sinirsel faktörlere bakar. Araştırma sırasında bilim adamları, insanlar görevlerini yerine getirirken beyin aktivitesini ölçer. Bu alan sinirbilimi psikoloji ve psikiyatri bilişsel bilimleriyle birleştirir.
• Hesaplamalı sinirbilim: Bilim adamları beyinlerin nasıl hesaplandıklarını anlamaya çalışırlar. Beyin fonksiyonlarını taklit etmek ve modellemek için bilgisayarları kullanırlar. Ve beyin fonksiyonunu incelemek için matematik, fizik ve diğer hesaplama alanlarından teknikleri kullanırlar
• Kültürel sinirbilim: Bu alan kültürel faktörler arasındaki etkileşime bakar ve genomik, sinirsel ve psikolojik süreçlerdir. Farklı popülasyonlar arasındaki sağlık önlemlerinde varyasyonları açıklamaya yardımcı olabilecek yeni bir disiplindir. Bulgular, bilim adamlarının deney tasarlarken kültürel önyargılardan kaçınmasına da yardımcı olabilir.
• Gelişimsel nörobilim: Bu beyin ve sinir sisteminin yetişkinlik boyunca nasıl büyüyüp değiştiğine bakar. Toplanan bilgiler, bilim adamlarının nörolojik sistemlerin nasıl geliştiği hakkında daha fazla bilgi edinmelerine yardımcı olmaktadır. Bir dizi gelişimsel bozukluğu tanımlamalarını ve anlamalarını sağlar. Aynı zamanda nörolojik dokuların nasıl ve ne zaman yenileneceği hakkında ipuçları sunar.
• Moleküler ve hücresel sinirbilim: Bilim adamları, sinirlerin ve sinir sisteminin işleyişindeki moleküllerin, genlerin ve proteinlerin moleküler ve hücresel düzeyde rol almasına bakarlar.
• Nöro- mühendislik: Araştırmacılar, sinir sistemlerini daha iyi anlamak, değiştirmek, onarmak veya iyileştirmek için mühendislik teknikleri kullanırlar.
• Nörogörüntüleme: Bu beyin üzerinde yoğunlaşan bir tıbbi görüntüleme dalıdır. Nörogörüntüleme, bir hastalığı teşhis etmede ve beyin sağlığını gözden geçirmek için kullanılır. Ayrıca, beyin çalışmasında, nasıl çalıştığına ve farklı aktivitelerin beyni nasıl etkilediğine yardımcı olabilir.
• Nöroinformatik: Bu alan bilgisayar bilimcileri ve sinir bilimcileri arasındaki işbirliğini içerir. Uzmanlar veri toplamak, analiz etmek, paylaşmak ve yayınlamak için etkili yöntemler geliştiriyorlar.
• Sinirbilim: Sinirbilim harici ayrıca beyin dil bilimi olarak kabul edilir; dili edinmemizi, depolamamızı, anlamamızı ve ifade etmemizi nasıl sağladığını araştırırlar. Konuşma terapistlerinin konuşma güçlüğü çeken çocuklara ya da örneğin bir hastalıktan sonra konuşma yetisini kaybedenlerde, tekrar konuşmalarını sağlayacak stratejiler geliştirmelerine yardımcı olur.
• Nörofizyoloji: Bu, beyin ve fonksiyonlarının, vücudun farklı bölümleriyle ve sinir sisteminin rolünü, subselüler seviyeden tüm organlara kadar nasıl baktığına inceler. Bilim insanlarının insan düşüncesinin nasıl çalıştığını anlamalarına yardımcı olur ve sinir sistemi ile ilgili bozukluklara ilişkin içgörü sağlarlar.

Sinirbilim, insanların nasıl hareket ettiği, düşündüğü ve davrandığının her yönüyle ilgili sonuçları olan yeni ve önemli bir alandır. 2007 yılında, anormal nörolojik koşulların dünya genelinde 1 milyar insanı etkilediği düşünülmektedir.