Cemal Süreya

Gerçek adı Cemalettin Seber olan Cemal Süreya olarak bilinen Türk şair, yazar ve çevirmendir. Türk şiirinde İkinci Yeni şiirinin öncülerinden biridir.

1931 yılında Erzincan’da doğmuştur. Ortaokul’u Bilecik’te bitirdi ve liseyi Haydarpaşa Lisesi’nde okudu. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi-Maliye ve İktisat bölümünü bitirdi. 

İlk şiiri 8 Ocak 1958 yılında Mülkiye dergisinde yayımlandı. Şiirlerindeki yapı ve özellikler sebebiyle İkinci Yeni şiirine katıldı. Bireyin iç dünyasını ironik bir şekilde dile getiren Cemal Süreya daha sonraki senelerde şiirlerini düz ve yalın bir anlatıma yöneltti.

Kendine özgü söyleyiş ve biçimiyle İkinci Yeni şiirinin en başarılı örneklerini verdi. 

9 Ocak 1990 tarihinde İstanbul’da öldü ve ölümünden sonra adına bir şiir ödülü yapıldı. 

• 18 Aralık
• 8:10 Vapuru
• Açılmamış Kapılar
• Adam
• Adı İlhan Berk Olan Şiir
• Afrika
• Afyon Garındaki
• Ama Senin
• Aşk
• Banko
• Beni Öp Sonra Doğur Beni
• Biliyorum Sana Giden Yollar Kapalı
• Bir Çiçek
• Bir Gün
• Bir Kış
• Bir Mineli
• Bu Bizimki
• Camdan
• Çekirge Bulutu
• Dalga
• Dilekçe
• Düello
• Gazel
• Git
• Gitsin Efendim
• Güzelleme
• Göçebe
• Gölge Oyunu
• Hamza
• Hiçbir Semtte
• Hüznün Kuşları
• Kaçak
• Kahvaltı
• Karacaoğlan
• Karne
• Kesik
• Kurt
• Küçük Anne
• Kırmızı Bir Kuştur
• Kısa
• Lavanta
• Metinlerde Buluştuk
• Mut
• Park
• Perdeli
• Piri Reis
• Piyale
• Resim
• Sayım
• Sevgilim Ben Şimdi
• Sevincelik
• Siz Saatleri
• Sıcak Nal
• Turgut Uyar
• Türkü
• Uçurumda Açan
• Vakit Var Daha
• İçtim O
• İki Kalp
• İntihar
• Üstü Kalsın
• Üvercinka
• Ölüm
• Önceleyin
• Şarap

• 1958 - Üvercinka
• 1965 - Göçebe
• 1973 - Beni Öp Sonra Doğur Beni
• 1984 - Sevda Sözleri
• 1988 - Göz Bitiği
• 1988 - Sıcak Nal
• 1990-1995 - Sevda Sözleri (Ölümünden sonra)

• 1959 - Yeditepe Şiir Armağanı
• 1966 - Türk Dil Kurumu Şiir Ödülü
• 1988 - Behçet Necatigil Şiir Ödülü

• Sert rüzgarlar karanlık geceleri severmiş ya, aynı ben de seni öyle seviyorum.
• Sen bakma bu kadar hüzünlü şeyler yazdığıma, ben çok gülerim. Ve gülerken kimse yalan olduğunu anlamaz.
• Sen, aklımla kalbim arasında kalan en güzel çaresizliğimsin.
• Biz ne zaman yelken açsak sevdalara, kesiliyor bütün rüzgarlar. Ve biz ne zaman bir parça aşk istesek, yalnızlık kesiyor önümüzü.
• Günlerce konuşmaz, yazmaz, aramaz, sormaz; sonra gelir bir Merhaba der, yine o kazanır.
• Küçük bir çocuğun yokuş aşağı koşması gibi seni düşünmek. Biraz heyecan verici, biraz da düşecekmiş korkusu.
• Biliyorum sana giden yollar kapalı. Üstelik sen de hiçbir zaman sevmedin beni. Ne kadar yakından ve arada uçurumlar, insanlar, evler aramızda duvarlar gibi.
• Zaman lazım sadece, unutacaksın! Nasıl unuttuysan çocukluğunu, kırılan oyuncaklarını, kırılan kalbini de öyle unutacaksın.
• Bazen diyorum ki ne olacak söyle gitsin. Sonra diyorum söyleyince ne olacak sus bitsin.
• Öylesine sevdim ki seni, öylesine sensin ki! Kuşlar gibi cıvıldar, tattırdığın acılar.
• Cevap veriyorum zamanla her şey geçer diyen akıllılara; geçen tek şey zamandır. Anlayan, anlatsın anlamayanlara.
• Acı çektikçe insan olgunlaşırmış. Yalan be! İlk önce kalbin kırılır, sonra çürümeye başlarsın.
• Aslında ayrılıklar değil de, gidenin sevmediği halde 'seviyorum' demesi en çok koyuyor insana.
• Unutsun beni demişsin, bu bana imkansız geliyor. Çünkü unutmam için önce seni hatırlamam gerekiyor.
• Dokunulmasa da, görülmese de; kalpte yer verilir bazısına, nedensiz.
• Annesinden dayak yediği halde, yine ‘anne’ diye ağlayan bir çocuktur aşk. 
• Oyuncağın kırıldı diye üzülme çocuk. Büyüyünce kalbin paramparça olacak.
• Sana rastladığım gün susuzdum, yalnızdım. Bir çırpıda içtim gözlerini. 
• Ertesi gün sana kavuşmayacağım için, uyumadığım geceler var benim.
• Önce sevdiğiniz terk eder sizi, ardından uykunuz. Sonra ne sevdiğiniz geri gelir, ne de uykunuz. 
• Biliyorsun ben hangi şehirdeysem yalnızlığın başkenti orası. Ve yine sevgili çocuk biliyorsun, kişi tutkularıyla yalnızlığını adlandırıyor o kadar.