Radyo Dalgaları

Radyo dalgaları, televizyon, cep telefonları ve radyolar gibi iletişim teknolojilerinde kullanımıyla bilinen bir tür elektromanyetik radyasyondur. Bu cihazlar, radyo dalgalarını alır ve ses dalgaları oluşturmak için bunları hoparlördeki mekanik titreşimlere dönüştürür.

Radyo frekans spektrumu, elektromanyetik (EM) spektrumun nispeten küçük bir kısmıdır. EM spektrumu, Rochester Üniversitesi'ne göre, dalga boyunu azaltmak ve enerji ve frekansı artırmak için genellikle yedi bölgeye ayrılır.

NASA'ya göre, radyo dalgaları EM spektrumunda en uzun dalga boylarına sahiptir ve yaklaşık 1 milimetre ila 100 kilometre arasındadır. Ayrıca saniyede yaklaşık 3.000 devir veya 3 kilohertz, yaklaşık 300 milyar hertz veya 300 gigahertz'e kadar frekanslara sahiptirler.

Radyo iletişiminin temel yapı taşı bir radyo dalgasıdır. Gölet üzerindeki dalgalar gibi, bir radyo dalgası da yinelenen tepe ve vadiler dizisidir. Bir dalganın tüm desenine, kendisini tekrar etmeden önce bir döngü adı verilir. Dalga boyu, bir dalganın bir çevrimi tamamlaması için gereken mesafedir. Bir dalganın bir saniyede tekrar ettiği döngü sayısına veya süreye frekans denir. Bin hertz; kilohertz (KHz), 1 milyon hertz; megahertz (MHz) ve 1 milyar hertz; gigahertz (GHz) olarak adlandırılır. Radyo spektrumunun aralığı, 300 gigahertz'e kadar 3 kilohertz olarak kabul edilir.

Bir verici tarafından bir radyo dalgası üretilir ve ardından bir alıcı tarafından algılanır. Bir anten, bir radyo vericisinin uzaya enerji göndermesini ve bir alıcının uzaydan enerji toplamasını sağlar. Alıcı ve vericiler sınırlı bir frekans aralığında çalışmak üzere tasarlanmıştır.

1870'lerde birleşik bir elektromanyetizma teorisi geliştiren İskoç fizikçi James Clerk Maxwell, İskoçya Milli Kütüphanesi'ne göre radyo dalgalarının varlığını ortaya atan ilk bilim adamı olsa da 1886'da Alman fizikçi Heinrich Hertz, Maxwell'in teorilerini radyo dalgalarını uygulayan ilk bilim adamıdır. Hertz, bir indüksiyon bobini ve bir Leyden kavanozu (hem içinde hem de dışında folyo tabakaları olan bir cam kavanozdan oluşan erken tip bir kondansatör) dahil olmak üzere basit ev yapımı aletler kullandı. Hertz, kontrollü radyo dalgaları ileten ve alan ilk kişi oldu.

Kısa radyo dalgası, Ulusal Kısa Dalga Yayıncıları Birliği'ne (NASB) göre HF bandında yaklaşık 1,7 megahertz ila 30 megahertz arasındaki frekansları kullanır. Bu aralıkta, kısa dalga spektrumu, bazıları Amerika'nın Sesi, İngiliz Yayın Şirketi ve Rusya'nın Sesi gibi düzenli yayın istasyonlarına adanmış birkaç bölüme ayrılmıştır. NASB'ye göre dünya genelinde yüzlerce kısa dalga istasyonu var. Kısa dalga istasyonları binlerce kilometre boyunca duyulabilir, çünkü sinyaller iyonosferden fırlar ve menşe noktalarından yüzlerce veya binlerce mil geriye doğru döner.

SHF ve EHF, radyo bandındaki en yüksek frekansları temsil eder ve bazen mikrodalga bandının bir parçası olarak kabul edilir. Havadaki moleküller, aralıklarını ve uygulamalarını sınırlayan bu frekansları emme eğilimindedir. Bununla birlikte, kısa dalga boyları, sinyallerin parabolik çanak antenler tarafından dar ışınlarda yönlendirilmesine izin verir. Bu, sabit konumlar arasında kısa mesafeli yüksek bant genişlikli iletişim kurulmasını sağlar. Wi-Fi, Bluetooth ve kablosuz USB (evrensel seri veri yolu) gibi kısa mesafeli uygulamalar için kullanılır.